Kiedy do produkcji wchodził SAN H100, konstruktorzy z fabryki w Sanoku już pracowali nad jego następcą. Powstały prototypy autobusów Sanos A9 oraz Sanok 09, a następnie w 1969 r. pierwszy projekt Autosana. Dalsze prace zdecydowano się kontynuować właśnie pod tą ostatnią nazwą.
Pierwszy Autosan H9 w wersji miejskiej, oznaczony jako H9-33 zjechał z taśmy produkcyjnej w 1975 r. Równocześnie rozpoczęto produkcję modelu H9-35. Wersje te różniły się między sobą silnikiem - w pierwszej montowano silnik produkcji Stara S359, a w drugiej zaś produkowany przez andrychowską Andorię 6c107 (na licencji brytyjskiego Leylanda). W obu montowano identyczną 5-biegową manualną skrzynię biegów S5-45. Niestety znów nie udało się powrócić do samonośnej konstrukcji nadwozia. Autosan H9 zbudowany był na podłużnicowej ramie podwozia współpracującej z samonośnym nadwoziem. Wyposażono go w dwie pary dwuskrzydłowych drzwi w przedniej (przed przednią osią) i tylnej (za tylną osią) części pojazdu. Podobnie jak w ostatnich SAN-ach, na ścianie czołowej umieszczono ekspozytor tablicy kierunkowej. Pojemność Autosana H9-35 nie była zbyt duża. Autobus mógł przewieźć 70 pasażerów, w tym 24 na miejscach siedzących. Z tego powodu autobusy te trafiały do średnich i małych miast.

W Nowym Sączu Autosany H9-35 pojawiły się tuż po rozpoczęciu produkcji seryjnej, a więc w 1975 r. Ostatni tego typu autobus przybył do naszego miasta w 1982 r. Łącznie pojawiło się tutaj około 30-40 pojazdów z serii H9-35. Ostatnie sztuki wycofano z eksploatacji w 1986 r.

Autosany H9-35 były produkowane w 3 seriach produkcyjnych różniących je detalami. I seria powstawała w latach 1975-1977 i posiadała świetliki oraz drzwi kierowcy. II seria produkowana była w latach 1977-1978, posiadała świetliki, ale sporo detali zostało przekonstruowanych. Seria III produkowana była od 1978 do 2000r., kiedy to z taśmy zjechał ostatni pojazd i posiadał "klasyczny" wygląd. Ogółem powstało około 8700 sztuk tych autobusów.

Należy podkreślić, że poza paroma wrakami z I i II serii produkcyjnej nie nadającymi się do odbudowy nie zachowano w całym kraju ani jednego egzemplarza tego autobusu z tych roczników. Ponieważ egzemplarze serii III wciąż są eksploatowane, zapewne parę z nich docelowo zostanie zachowanych jako pojazdy zabytkowe przez inne stowarzyszenia.
Z tego powodu GSMK postanowiło na podstawie egzemplarza z serii III odtworzyć pojazd z serii II. Wiele detali zostało pozyskanych z wraków pojazdów: H9-35 serii II z Sandomierza, H9-35 serii I z Rokitnicy koło Łasku, H9-03/15 z Holendrów koło Zduńskiej Woli, H9-35 z Piskornik koło Wielunia, H9-35 ze Stoku Nowego koło Sieradza i H9-03 z Saren koło Sieradza.

Prawdziwy Autosan H9-35 #94 został wyprodukowany w 1978r. (II seria produkcyjna) i służył w Nowym Sączu. Skreślony z inwentarza i zezłomowany zosyał około 1984r. Z racji braku zachowania jakiegokolwiek nowosądeckiego egzemplarza Autosana H9-35 GSMK podjęło próby sprowadzenia z innego miasta takiego pojazdu. Początkiem 2011r. udało się odkupić z MKS Krosno egzemplarz z 1988r. jeżdżący tam z numerem taborowym #179. Pojazd po zakończeniu przebudowy otrzymał numer taborowy #94.

Galicyjskie Stowarzyszenie Miłośników Komunikacji dziękuje:
- Krzyśkowi z Tarnobrzegu za pomoc w pozyskaniu części z kasowanego wraku H9-35 #38 (ex MKS Sandomierz, seria II),
- Łukaszowi (nick PeKaeS) z Łodzi za pomoc i doprowadzenie do bezcennych wraków H9-35 i H9-03/15,
- Krzychowi z Piotrkowa Trybunalskiego za udział w akcji pozyskiwania detali,
- MKS Krosno za sprzedaż Autosana H9-35 #179, który stanowił podstawę do odbudowy pojazdu serii II,
- MPK Nowy Sącz za pomoc w remoncie pojazdu.

Oficjalnie autobus Autosan H9-35 #179 został zakupiony przez i przyjęty na stan GSMK dnia 10.03.2011r. a wpis do Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie został uzyskany dnia 22.03.2011r. Remont pojazdu trwał od połowy roku 2012 do czerwca 2018. Przegląd jako autobus zabytkowy Psiukacz przeszedł 13.06.2018r. i w tym samym dniu otrzymał numer rejestracyjny pojazdu zabytkowego KN 094.