Wiadomości

"Jakby go tu cyknąć" - podczas misji MMDF, gdy obiekt do focenia zbliża się a fociści mają problem ze zlokalizowaniem dobrego miejsca do wykonania foty.

No i jest źle - tyle, że tym razem nasza cierpliwość skończyła się. Silnik znowu odmówił wspólpracy, problem jednak jest dużo poważniejszy niż myśleliśmy i naprawa staje się niemożliwa. W tej chwili silnik wraz ze skrzynią biegów jest przygotowany do wyjęcia. Jutro zostanie przeprowadzona próba rwania silnika. Trwają uzgodnienia i próby pozyskania innego silnika - do tego czasu #317 jest uziemiony.

Wniosek taki - co można było zrobić w tamtym roku zrobiono ale niestety to było za mało dla tego silnika. Blok silnika powiedział, że ma już dość pracy no więc opcji nie ma. Może udałoby się wydłużyć agonię i przejechać jeszcze z 1000km ale to już była kwestia czasu. Puki służą ostatnie M11 czy Ikarusy 260/280 jest nadzieja na zdobycie silnika, za 2-3 lata może to być już nie możliwe więc z tego względu podjęliśmy drastyczne decyzje.

U nas w kraju co tu dużo mówić raczej inżynierowie nie rozwinęli się z dziwnymi pomysłami. Co innego było w ZSRR gdzie eksploatowano dużo sieci trolejbusowych. O ile w innych krajach bloku wschodniego zwiększenie pojemności taboru rozwiązywano poprzez stosowanie przyczep autobusowych doczepianych do autobusów i trolejbusów a potem poprzez eksploatowanie taboru przegubowego to chyba najdziwniejszym rozwiązaniem które wdrożono było połączenie 2 trolejbusów.

W ten sposób powstawały tzw. "scepki" czyli zestawy składające się z 2 jednakowych trolejbusów minimalnie zmodyfikowanych:
- wóz prowadzący miał dodatkowe okablowanie gdyż pantograf nie był w nim używany oraz kable do sterowania drugim pojazdem (i w sumie tyle)
- wóz prowadzony miał zabudowany mechanizm zbliżony do znanego z przyczep autobusowych czyli odpowiedni zaczep w którym skierowanie dyszla w którąś stronę powodowało skręt kół na osi przedniej i ruch kierownicy, przeróbka instalacji elektrycznej umożliwiała zasilanie pierwszego pojazdu i sterowanie silnikami oraz hamulcami z wozu prowadzącego

Taki zestaw miał dość sporą długość i wielką pojemność. Do kierowania takim zestawem wymagane było wielkie doświadczenie kierowcy - nie dość, że operuje 12m pojazdem to prowadzi także 12m przyczepę. Wypuszczenie pojazdu do skrętu na skrzyżowaniu było naprawdę bardzo duże. Jedyne ułatwienie to takie, że w tamtej epoce kierowca autobusu był skazany na manualną skrzynię biegów a w trolejbusie był tylko gaz i hamulec.

Jeśli pomysł w przypadku małego ruchu samochodowego sprawdzał się to gorzej sytuacja zaczęła wyglądać po 1989r. Mimo wszystko takie zestawy przetrwały dużo dłużej. Poniżej znajduje się link do zestawów składających się ze Skód 12Tr (Skód 9Tr) ale występowały także inne typy tak adaptowanych trolejbusów (np. ЗиУ czyli tzw. ZIUtki).

http://riga.mashke.org/Riga-Troll/Skoda-12Tr/Skoda-12Tr_eng.htm

U nas w Polsce chyba takie rozwiązanie byłoby niemożliwe ze względu na ówczesne przepisy (długość zestawu). Obecnie jest niemożliwe jeszcze ze względu na zakaz przewozu pasażerów w przyczepie. Choć czy naprawdę drugi trolejbus w tym przypadku to jeszcze przyczepa? W każdym razie takie potoki pasażerskie na pewno obecnie już nie istnieją.























http://transit.parovoz.com/muralista/pg_view.php?ID=12402&LNG=EN
http://transphoto.ru/photo/79012/
http://transphoto.ru/photo/64241/

Nie powiem ale chętnie bym się powoził takim zestawem Ale jeszcze brakuje mi D+E (może bedzie jeszcze w tym roku). No i chyba już takie zestawy już nie są nigdzie eksploatowane...

I coś więcej: http://dydzej.webpark.cz/scepky.htm

Ja tylko dodam od siebie, że z Sącza można jechać od razu - wyjazd koło 18-19tej.
Na powrót nie liczcie bo #317 zostaje w Krakowie na parę dni.

Po pierwsze #278 będzie biało-czerwony a czy #357 trafi wogóle do GSMK to nie wiem - nie przerabiamy tego co mamy obecnie i nie wiem czy będziemy w stanie podjąć wyzwanie.

Po drugie - tak jak w powyższym - nie ma funduszy i czasu na poszukiwanie Scanii.

Po trzecie MPK Kraków nie ocali ale ocalą krakowscy miłośnicy i nie ma sensu wchodzić im w paradę. My koncentrujemy się na tym co było w Sączu. Teoretycznie gdyby był sponsor musiałby też znaleźć się sponsor na remont tego wozu. Nam remont jednego autobusu zajmuje 2 lata a pożytku z krakowskiej scanii nie widzę tak więc i sensu ładowania w to naszej kasy.

Ponieważ nastąpiły poślizgi w fotograficznej relacji oto prezentacja stanu obecnego.

Kratownica skończona. Na dachu wyrysowane okienka - będą teraz wycinane. Następnie robimy nadkola i wymieniamy instalacje wodne i powietrzne. No i po tym lecimy z podłogą i poszyciem. W każdym razie najbrudniejszy etap za nami. Po zamontowaniu nadkoli i instalacji jeszcze będzie konserwacja no ale cała kratownica jest już pokryta dwoma warstwami neokoru więc źle nie jest.

A to jest powrotny z Wawy? Ja chyba powożę a z tyłu słychać, że dżampreza.