Wiadomości

Ponieważ już po sylwestrze, większośĆ wytrzeźwiała tak więc można określiĆ plany dla GSMK na rok 2011.

W roku 2010 nie wyszło nic z imprez - normalnie tragedia w tej dziedzinie zatem w 2011 trzeba odbiĆ się od dna.

Imprezy

- "Latem po latach" (miała byĆ w 2010) - okolice czerwca lub lipca - Jelcz M11 #317 po najdalszych trasach WPK Nowy Sącz
- "MIGiem po halach" - okolice sierpnia lub września - także Jelcz M11 #317 ale po Nowym Targu


Pod względem taborowym także GSMK coś się nie rozwinęło - stało się to ze względu na znaczne opóźnienia w dostawach taboru za pieniądze z UE do różnych przewoźników. Praktycznie w regionie wycofano pojedyncze egzemplarze autobusów będące w katastrofalnym stanie technicznym więc nie było się na co porywaĆ.

Tabor

- Najwyższa pora na Autosana H9-35 (a jak się uda to i dwa)
- Wraki - jak coś się trafi a znając życie się nie trafi.


Z taborem wiążą się poważne operacje w tym:

Operacje i działania

- Dokończenie Naprawy Głównej ostatniego sądeckiego Jelcza M11 w tym doprowadzenie autobusu do stanu fabrycznego (detale wykończenia).
- Pozyskanie części mechanicznych do Jelcza M11, Autosana H9-35 i innych tam takich co się nawinie.
- Pogłębianie znajomości historii Komunikacji Miejskiej rejonu Galicji oraz rozwój strony internetowej stowarzyszenia.
- Wnoszenie propozycji zmian tras i rozkładów do przewoźników (jeśli większośĆ członków uzna je za sensowne oczywiście).
- Operacje fotograficzne z cyklu "Mało mówiĆ, dużo fociĆ".


Pod względem promowania GSMK tragicznie nie jest - tutaj Misiek w 2010r. bardzo się wykazał


Promocja GSMK

- Przedewszystkim pokazując od czasu do czasu Jelcza M11 #317 na liniach. Na pewną inną promocje przyjdzie poczekaĆ do wzrostu taboru i zapewne roku 2012 ale... No...


Tak więc taki skrót założeń - na 2010r. założenia postawione były bardzo optymistycznie - biorąc uwagę na ich realizację na 2011r. trzeba ostrożniej - realistycznie. To jest plan i jego się trzymamy


Oby rok 2011 był ROKIEM MIGA !

Pora na kolejny temacik z historii.

Jeden z bardziej zapomnianych autobusów - mało kto pamięta dziś, że to właśnie Sany stanowiły podstawę transportu w każdym średnim i małym mieście. To "ogórki" czyli Jelcze Mexy stanowiły tylko uzupełnienie taboru i nazwijmy to "ciężki sprzęt". Sany królowały w latach 70tych także na ulicach Nowego Sącza. Ile dokładnie sztuk służyło w naszym mieście tego na chwilę obecną nie udało się ustaliĆ. Zapewne było to minimum 50-60 autobusów choĆ liczba ta może byĆ dużo większa (pierwsze egzemplarze zniknęły już z ulic gdy dostawy wciąż trwały).

Tak więc nieco historii:

Od końca lat 50tych trwały intensywne próby wdrożenia do produkcji autobusu o konstrukcji stosunkowo nowoczesnej - były to Sany H01, H25 i H27. Udało się skonstruowaĆ pojazd spełniający założenia i produkowaĆ go w dośĆ dużych ilościach jednakże trwałośĆ konstrukcji była katastrofalna. Nowoczesna, samonośna kratownica praktycznie wogóle nie była odporna na korozję a trudne warunki w jakich pracowała ówczesna Komunikacja Miejska (znaczne przeciążenia i fatalne drogi) przyspieszały kasacje pojazdów. W tych dramatycznych okolicznościach zapadła w Sanoku decyzja o ewolucyjnym kroku wstecz - na podstawie pudła autobusu San H27 i podwozia z ramą z samochodu ciężarowego Star 25 skonstruowano Sana H100. Pudło uległo koniecznym modyfikacjom - drzwi z przodu pojazdu przesunięto za przednią oś, w zamian kierowca otrzymał własne drzwi. W 1967r. prototyp autobusu był gotowy. Napędzał go silnik z ciężarówki Star 28 (S-530 - diesel) lub do wyboru - Star 29 (S47 - benzynowy). Pojazdy z silnikiem benzynowym oznaczano dodatkowo ".1". Standartowo wersja z drzwiami klamkowymi i bagażnikiem dachowym (dla PKSów) otrzymała oznaczenie A a wersja z drzwiami pneumatycznymi przeznaczona do Komunikacji Miejskiej oznaczenie B. Tutaj należy zaznaczyĆ, że San H100B był pierwszym pojazdem Sanockiej fabryki który otrzymał drzwi otwierane pneumatycznie. Do tej pory przednie drzwi za pomocą skomplikowanego mechanizmu składającego się z dźwigni otwierał kierowca a tylne - konduktor.
Także pod względem komfortu podróży nastąpił postęp - autobusy wyposażane były w siedzenia zapożyczone z Jelczy ogórków.
Produkcja Sanów nie trwała długo - w 1973 roku z taśmy zjechał ostatni autobus w wersji miejskiej a rok później ostatni w wersji PKS.
Autobus ten ze względu na ramę był konstrukcyjnie wytrzymalszy i trwalszy od poprzednich modeli i umożliwił rozwój komunikacji miejskiej w średnich i małych miastach. Łącznie wyprodukowano ponad 23000 sztuk SAN-a H100, w tym 5800 pojazdów w wersji miejskiej. Tym samym zakończyła się ostatecznie historia rodziny autobusów San. Pojazdy produkowane w Sanoku otrzymały nazwę Autosan a bezpośredni następca Sana H100 to Autosan H9.






San #72 na Alei Batorego.


San #73 na zajezdni Naściszowska.


San #83 na Alei Wolności (w tle jedzie inny egzemplarz).


Nieznany San na ulicy Długosza.


Nieznany San na Rynku.


Nieznany San na Rynku (za nim Jelcz Mex 272 "ogórek").


Nieznany San na Rynku.

Ostatnie Sany H100B w Polsce z Komunikacji Miejskiej zniknęły w 1985r. Ostatnim miastem je eksploatującym był Kalisz. Nowy Sącz pozbył się ich niewiele wcześniej. Parę Sanów H100B służyło w oddziałach WPK Nowy Sącz - Gorlice i Limanowa.
Z PKSów Sany H100A znikały wolniej choĆ na początku lat 90-tych zapewne żadnego egzemplarza w służbie już nie było.







Jeszcze w latach 80-tych wiele egzemplarzy było używanych przez prywatnych włascicieli oraz gminy np. do przewozów szkolnych. Wiele wraków tych pojazdów robiło za sklepy lub bary. Do początku lat 90tych taki pojazd stał w Kurowie, niedaleko mostu na Dunajcu, robiąc za Bar.

W Nowym Sączu po Sanach H100B pozostały tylko ślady - zdjęcia i pocztówki pokazujące te autobusy na ulicach naszego miasta. Aż tyle i tylko tyle.

Podsumowanie wydarzeń komunikacyjnych Nowego Sącza w roku 2010.

Wydarzenia związane z transportem Nowego Sącza:

na plus:
- remont Długoszewskiego i Królowej Jadwigi

na minus:
- nadal tragiczny stan ulic Paderewskiego i Nadbrzeżnej
- nadal brak przejścia od koncepcji do czynów w sprawie budowy mostów na Dunajcu
- brak buspasów
- brak budowy nowych alternatywnych dróg

neutralne:
- remont dylatacji mostu na Dunajcu powodujący paraliż miasta

Wydarzenia związane z MPK:

na plus:
- powrót na Gminę Kamionka Wielka (reaktywacja linii 15, 26 i 37)
- powrót linii 27 do Piątkowej Łęgu
- częściowy remont Dworca MPK
- zakup 6 nowych wiat
- zakup Autosana Wetliny #28
- zakup używanych MANów NL223 #117 i #118
- pozyskanie funduszy z UE na poprawę komunikacji miejskiej
- rozstrzygnięcie przetargu na 10 nowych autobusów

na minus:
- wciąż słabe częstotliwości niektórych linii
- tabor częściowo skrajnie wyeksploatowany
- przydałyby się nowe linie i trasy

neutralne:
- zakup 3 autobusów (tylko/aż) choĆ potrzeby są dużo większe

Wydarzenia związane z GSMK:

na plus:
- wyremontowaliśmy i zarejestrowaliśmy Jelcza L090M #51
- pozyskano wiele detali do Autosana H9-35

na minus:
- zero imprez komunikacyjnych
- nie przybyło kolejnych autobusów
- wciąż nie udało się pozyskaĆ żadnego wraku starszego pojazdu

neutralne:
- wciąż trwa remont Jelcza M11 #317

__________________________________________________
Tyle odemnie.
Jak o czymś zapomniałem - proszę dopisywaĆ.

Działa - jako firma w stanie upadłości. Czy odżyją trudno wyczuĆ. Dostarczyli właśnie 5 autobusów dla Jaworzna i 2 dla Wałbrzycha. Zobaczymy czy będą walczyĆ w jakiś przetargach - wtedy można skusiĆ się o powróżenie co dalej.

Tak czy siak po wpadce dla Krakowa długo będzie ciągnąĆ się za nimi negatywna opinia.

No nie było dobrze. Poleciało całe nadkole i trochę blach z przodu wozu, pozbyliśmy się Webasta i przybyły ze dwie poprzeczki. Oprócz tego wiele innej ważnej pracy - naprawa głównego profilu mocującego silnik, konserwacja na nadkolach, malowanie zbiornika paliwa oraz wspawanie paru C-owników do mocowania poszycia i siedzeń.







Podsumowując - znowu pół Miga w rozsypce  :?

[ Dodano: Śro Gru 15, 2010 7:22 pm ]
Poległy ostatnie bastiony zgnitych profili które kryły się za webasto. Przybyły pierwsze kawałki kratownicy oraz wyczyściliśmy profile do których będą spawane nowe. Przybyła także blacha do mocowania szyn siedzeń nad tylnym nadkolem. Jutro w planie wspawanie głównego profila.



[ Dodano: Czw Gru 16, 2010 8:22 pm ]
Przybywa:



[ Dodano: Sob Gru 18, 2010 3:27 pm ]
Przybyły profile w okolicy nadkola. Dziś wyczyściliśmy sporo kratownicy i pomalowalismy pierwszą warstwą farby antykorozyjnej.

Dziś został wyjęty zbiornik paliwa (a taka promocja ) no i poległy blachy nadkola - masakra pod spodem. Trzeba odbudowaĆ od zera - w sumie z tym liczyliśmy się ale także liczyliśmy na jakiś cud. Cóż - realna rzeczywistośĆ

Dziś na skrzynkę zarządu GSMK przyszedł bardzo ciekawy mail od Pana Prezesa Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego w Nowym Sączu.

W mailu czytamy:

Regularna linia autobusowa zainaugurowała jazdę ulicą Batorego w dniu 7 VI 1948 r. na trasie Dworzec PKP - Rynek, samochodem Ford V8 przerobionym na autobus.

Ponadto w "Encyklopedii Sądeckiej" znalazłem kilka informacji:

1.Pierwszym autobusem był wojskowy FORD V8 przerobiony w 1948 na budę do wożenia ludzi
2.Następnym był Panhard Levassort zwany "stodoła"
3.Później kupili Steyr zwany "kurnik" i te trzy pojazdy jeździły od 7 VI 1948 do 1951
4.W 1951 kupili dwa Mavagi
5.W 1952 kupili dwa Chausson-y
6.Potem przyszła kolej na Star 52 i tego było więcej

Tutaj trochę zaczyna faktów się łączyĆ ale trochę z tym co udało się ustaliĆ mieszaĆ. Wg wiedzy którą dysponowałem to Mavagi - sztuk dwa zakupione w 1951 roku były używane - pochodziły z Warszawy (jeden z nich miał namalowany herb Warszawy i numer taborowy ze stolicy - widaĆ na jednym zdjęciu). Chausson AH 48 - były albo wypożyczone z PKS Tarnów albo odkupione z PKS Tarnów - prawdopodobnie posłużyły do wymiany - i tu jest problem bo wg naszej wiedzy za Mavagi z Warszawy. Może Mavagów było więcej - dwa nowe plus para używanych? Wg danych miłośników komunikacji z Warszawy ich Mavagi wyprodukowano w 1950 a sprzedano w 1953. Może zatem były 2 fabrycznie nowe w 1951 oraz 2 używane (z 1950) wymienione za Chaussony w 1953?

Autobusy do początku lat 70. startowały z placu spod samego budynku dworca, później urządzono przystanki przy ulicy - przed blokiem "Pekin", by większośĆ przenieśĆ ostatecznie na nowy plac dworca autobusowego. Ciężarówki zastąpiono w początku lat 50. autobusami; autobusy pierwszej linii o wdzięcznym numerze "0", kursowały z Dworca PKP do Rynku do II połowy lat 70, kiedy zlikwidowano ten numer. Druga, uruchomiona linia autobusowa miała relację Dworzec PKP - Helena a w 1952 uruchomiono trzecią z dworca na ulicę Graniczną. Takie były początki miejskiej komunikacji po wojnie.

Przed wojną spod dworca PKP odjeżdżały autobusy "Komunikacji Samochodowej PKP" do Szczawnicy i Krynicy.

Jeszcze dalej Pan Prezes opisuje te początki komunikacji i krótki rys do lat 90tych.

W każdym bądź razie pasuje byśmy w końcu sklecili historię nowowsądeckiej komunikacji bo od 2-3 lat coś się pisze i nic z tego nie wyszło. Trzeba na 100% przeorganizowaĆ naszą szczątkową wiedzę o początkach na tą opisaną wyżej.

Trzeba w końcu posegregowaĆ ukłąd linii i jego rozwój. W każdym razie wielki szacunek za te fakty które dostaliśmy od Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego w Nowym Sączu.

Dziękujemy :!:

Zderzak pod lampami grafitowy i paski grafitowe na dole - ale nawet bez tego wymiata